Voor kinderen op de basisschool die een blaasinstrument willen leren bespelen biedt het Koninklijk Conservatorium de cursus ‘BASIS – blaasinstrumenten voor kinderen'.

Samen leren zingen, bewegen en luisteren, zelfs componeren en improviseren is het uitgangspunt. Muziek maken doe je namelijk samen en muziek léren maken dus ook. Vandaar dat als je bij BASIS kiest voor fluit, hobo, klarinet, fagot of hoorn je al direct leert samenspelen in een echt blaaskwintet. Je maakt muziek met de groep en werkt daarnaast op je eigen niveau aan liedjes en oefeningen die in de lessen worden behandeld. Muziek leren maken moet vooral tot de verbeelding spreken. Daarnaast levert het een belangrijke bijdrage aan een brede persoonlijke ontwikkeling.

We spreken de bijzondere docenten die zijn gespecialiseerd in het geven van (blaas)muziekles aan deze jonge kinderen: Mieke, Karin, Irma, Martine en Klaske.

Martine: “De verwondering bij kinderen is nog zo groot, geef ze een instrument in handen en ze beginnen gewoon. Door de verschillende instrumenten ontstaat er gelijk een groepsgevoel, waarbij iedereen zichzelf mag zijn.” Volgens Mieke zijn de ‘lampjes bijna niet te doven’ als ze eenmaal aangaan: “Ze leren naar elkaar luisteren of doen iets totaal onverwachts, waardoor je als docent op een ander been wordt gezet. We proberen dan ook zo lang mogelijk weg te blijven van ‘goed of fout’ en de leergierigheid die ze van nature hebben verder te stimuleren.”

Karin: “De laatste maanden waren we door corona gedwongen de kinderen ‘online’ les te geven, maar eigenlijk bleek dat slechts een nieuwe modus tussen alle leervormen die we normaliter al aanbieden. Wel misten we het fysieke contact, het kunnen helpen bij het instrument, plaatsen van een riet, kleine dingen. We waren enorm onder de indruk van de flexibiliteit van de kinderen en hun ouders, maar zijn ook blij dat we vanaf juni elkaar weer mogen ontmoeten.”

Klaske merkte zelfs dat kinderen elkaar online opzochten: “Ze maakten mapjes, deelden opnamen of startten een chat. Naast onze hulp wisten ze elkaar heel goed te motiveren om alleen, maar ook samen te studeren via de computer of tablet. Dat hielp ook bij het slechten van niveauverschillen. De ene speelde wat voor, de ander kon dan weer studeren en het proberen na te spelen. Door het samen spelen en praten over Mindcraft (computerspel red.) ontstonden zelfs eigen geschreven muziekstukjes.”

De bijzondere betrokkenheid van de docenten bij de kinderen bleek wel uit het feit dat ze zelfs pakketjes naar kinderen thuis stuurden, met bijvoorbeeld nieuwe rieten of bladmuziek. Dat het soms pas een week later aan kwam losten ze dan wel op. Martine merkte dat de kinderen soms hun juffen door deze uitdagende tijd loodsten in plaats van andersom: “Ze wisten soms al sneller hoe alles werkte, online bellen, appen, ouders erbij roepen… Zo hielpen ze de juf op weg. Het werkte natuurlijk mee dat we de kinderen en hun ouders goed kennen, zodat we konden inspelen op wat binnen ieder gezin speelde.”

Karin geeft aan dat ze vermoedt dat er wel onderdelen uit het online contact en muziek maken zullen blijven in de toekomst: “Het heeft ons naast de uitdagingen ook veel geleerd en gebracht en er zit zeker meerwaarde in de combinatie. Al zal het best een uitdaging zijn de combinatie in stand te houden als we elkaar weer in het echt mogen zien. Want dat laatste is natuurlijk heel waardevol en belangrijk en kijken we echt naar uit.”

Irma is ook bijzonder trots op de connectie die de docenten onderling hebben: “Deze was altijd al sterk en ingegeven door de passie om hun liefde voor muziek over te dragen op de kinderen, maar in deze groep is het anders dan op andere plekken. Als muziekdocenten werken we op verschillende plekken, waar we elkaar minder spraken, of naar huis werden gestuurd om af te wachten… Dat speelde totaal niet in deze groep, waar de docenten echt specifiek kiezen voor deze bijzondere lesvorm. De wens om ons te blijven verbinden met de kinderen, te blijven reflecteren en groeien was heel sterk aanwezig. Stoppen was geen optie”.

Van stoppen is dan ook geen sprake; de lessen zijn online doorgegaan en worden ook nu alweer in het conservatorium hervat. We kijken uit naar een nieuw seizoen vanaf september en kunnen alles aan. Uiteraard zijn er binnen het gebouw allerlei hygiëne maatregelen van kracht, looproutes, wassen we onze handen extra goed en plaatsen schermen tussen kleine muzikanten en docenten als dat nodig is. Aan de persoonlijke en gepassioneerde begeleiding is echter niets veranderd. Mieke, Karin, Irma, Martine en Klaske hopen dat veel kinderen zich weer gaan opgeven vanaf september om hen mee te nemen op een bijzondere muzikale reis.

Meer informatie en oriëntatiedag
Mocht je meer willen weten over de cursus, bekijk dan de cursuspagina, of geef je op voor de oriëntatiedag op 7 juli. Je hoeft nog geen instrument te kunnen bespelen, maar we kijken samen met je of je al kunt starten met een blaasinstrument, wat kan afhangen van onder andere de ontwikkeling van je mond en tanden.

We kijken er naar uit je te ontmoeten en voor te stellen aan de andere kinderen die met jou dit spannende avontuur willen aangaan.