Gedurende het jaar organiseert de afdeling Klassieke Muziek meerdere orkestprojecten. Het grootste project van het jaar staat voor de deur: op 22 april speelt het Conservatoriumorkest de Vijfde symfonie van Mahler. Wij blikken nu eerst nog even terug op het vorige project, het eerste orkestproject sinds corona, en het eerste project in Amare: MMMMM ... Music, Mozart, Mendelssohn, samen met Daniele Zamboni, Coördinator Productie en kamermuziek van afdeling Klassieke Muziek.

‘Het was een heel groot en mooi project, we speelden voor het eerst sinds jaren corona, weer met heel veel mensen tegelijk. De studenten waren heel blij om weer samen te kunnen spelen. De dag van het concert was de eerste dag dat de maatregelen waren versoepeld en mensen weer zonder QR-code en mondkapjes naar binnen konden. Je voelde een enorme blijdschap en je merkte dat de studenten extra hun best deden nu ze weer met zoveel mensen samen konden spelen.

De eerste repetitie begon één week na de verhuizing naar Amare. Daardoor was het een moeilijk project om te plannen. We wisten bijvoorbeeld dat we de partijen nog niet makkelijk in Amare konden kopiëren, omdat de reprografie nog niet geopend was.

Logistiek was het best ingewikkeld, we moesten nog een beetje uitzoeken waar we alles konden vinden. Het was niet zoals in het oude gebouw waar alles al jaren hetzelfde gaat. Het was een uitdaging. Maar we hebben wel weer veel geleerd voor de volgende projecten.

Aan het begin van ieder jaar krijgt elke student aan de afdeling Klassieke Muziek het 'gele boekje’. Hierin staat in welke projecten ze zijn ingedeeld, en welke data ze dus in hun agenda moeten blokkeren. In overleg met de docenten worden de studenten over de verschillende projecten verdeeld.

Bij dit soort projecten willen we ook altijd studenten de kans geven om solo te spelen. Daarom hebben we Nadia ten Kate gevraagd het Rondo voor viool van Mozart te spelen. Pedro Perez speelde het derde deel van het Concert voor Fagot van De Puy.
Er was een enorme connectie tussen de solisten en het orkest en iedereen was blij om samen te spelen.

Verder openden we het concert met de 39^e symfonie van Mozart en eindigden we met delen uit de Midsummer Night’s Dream van Mendelssohn. Dit is een stuk wat blazers heel vaak moeten instuderen voor audities. Dus voor hen was het fantastisch om dit stuk nu ook echt eens in een orkest te spelen.'

Daniele heeft zelf klarinet gestudeerd aan het Koninklijk Conservatorium, dus hij heeft zelf ook meerdere orkestprojecten meegemaakt als student.
‘Het is wel totaal iets anders. Want als je student bent zit je gewoon in het orkest, je krijgt je schema, je gaat zitten, je gaat spelen en dat is het. Maar als je de andere kant ziet, zie je alle stappen ervoor, erna en ertussen ook. Ik denk dat ik geen producent zou kunnen zijn als ik die ervaring van in het orkest zitten niet had gehad. Toen ik zelf in het orkest zat ervaarde ik dat het fijn was als er dingen geregeld waren, maar ook zag ik wat er beter geregeld had kunnen worden en dat kan ik nu gebruiken.’