‘De Master New Audiences & Innovative Practice (NAIP) biedt me de vrijheid om mijn artistieke route te ontdekken en moedigt me aan om mezelf fundamentele vragen te blijven stellen over mijn artistieke ambities. Tegelijkertijd word ik ondersteund bij mijn zoektocht naar de antwoorden op deze vragen.’ Julia (Lia Pale) is zangeres en zit in het eerste jaar van haar Master NAIP. Ze spreekt over haar crossover projecten, ‘muzikale vooroordelen’ en het maken van connecties met mensen.

Pad tussen twee werelden
‘Ik heb in Wenen gestudeerd. Ik ben een jazzzangeres, maar ben daarnaast ook klassiek geschoold. Mijn carrière, of de niche die ik heb gekozen, is begonnen toen ik op het punt stond te vertrekken naar Gotenburg in Zweden voor een uitwisselingsjaar. Ik kreeg de mogelijkheid om Schuberts Winterreise te zingen samen met jazzmusici, en samen te werken met Mathias Rüegg, een arrangeur die de liederen van Schubert voor ons heeft aangepast en gearrangeerd. Werken aan deze crossover tussen klassiek en jazz heeft mijn artistieke koers compleet veranderd. Ik ben afgelopen zeven jaar met dit project bezig geweest. Samen met Rüegg hebben we ook aan Schumann en Brahms gewerkt en in 2019 hebben we onze ‘Kunstlied trilogie’ voltooid.’

‘Je zou dus kunnen zeggen dat ik een crossover zangeres ben. Ik bevind me op een pad tussen de wereld van klassieke muziek/Kunstlied en jazz en na zeven intense jaren wilde ik even stilstaan en nagaan of mijn volgende muzikale stappen me verder in dezelfde richting zouden helpen. Ik vond de Master NAIP via een andere zangeres, Nora Fischer, die deze opleiding heeft gevolgd en ook in de crossover wereld werkt. Deze master stelt me alle vragen die op dit moment erg belangrijk voor me zijn. Bijvoorbeeld of dit echt het pad is dat ik wil volgen, heeft het nut voor me, heb ik het gevoel dat ik hier iets toe te voegen heb, en wat zijn mijn volgende artistieke stappen. Dus daarom ben ik hier terechtgekomen, na zeven jaar van intensief werk aan het Kunstlied.’

Muzikale vooroordelen
Een onderdeel van de meeste masterprogramma’s van het Koninklijk Conservatorium, waaronder ook de Master NAIP, is het Master Project, waarin studenten hun eigen project ontwikkelen dat artistieke ontwikkeling, onderzoek en professionele integratie combineert. ‘Mijn project en onderzoek zijn gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Ik weet nooit of hetgeen wat ik doe is ‘toegestaan’. Ik heb altijd een soort ‘muzikaal vooroordeel’ ervaren. Als ik mijn crossover Schubert in een jazzcontext zing, noemen sommigen het conservatief or elitair. Deze muziek zou niet passen in een jazzcontext. En als ik het in klassieke context, zoals een concertzaal zing, kan de mening zijn dat dit niet is hoe Schubert gezongen hoort te worden, alsof ik de regels breek. Natuurlijk begrijp ik waarom mensen er op die manier naar kijken, maar voor mij maakt het niet uit: uiteindelijk gaat het altijd om de muziek en om het lied. Ik onderzoek dus de verschillen en overeenkomsten in deze structuren en ik hoop dat ik op deze manier wat wederzijds begrip kan creëren.’

Verbinden
‘Ik ben de afgelopen zeven jaar erg druk geweest met mijn zangprojecten, dus ben een lange periode niet aan het studeren geweest. Maar ik ben zo blij dat ik hier ben. Het helpt enorm om te weten dat er mensen zijn van over de hele wereld, die allemaal iets doen puur omdat dat hun passie is. Omdat ik zeven jaar niet op school heb gezeten en niet omgeven was door deze diverse gemeenschap, zie ik het belang hiervan nu veel duidelijker.’

Julia ziet dat conservatoria een belangrijke rol hebben in het verbinden van studenten met mensen die al werkzaam zijn in het artistieke veld. ‘Scholen kunnen niet verantwoordelijk gehouden worden voor de hoeveelheid geluk die iedereen nodig heeft om ‘het te maken’. Maar wat scholen wel kunnen doen, is het bouwen van een gemeenschap, door de docenten en andere professionals die worden uitgenodigd te verbinden met de studenten. Soms starten we met het denken dat we een album moeten opnemen of iets dergelijks, maar je carrière start met leggen van verbindingen. Mijn zeven jaar van optreden begonnen met mijn vraag aan Mathias Rüegg of ik eens voor hem mocht zingen. Ik deed ‘auditie’ met een nummer van Bob Dylan, noch een klassiek- noch een jazz zanger, en bovendien zijn audities niet heel gebruikelijk in de jazzscene. Maar deze simpele afspraak lanceerde mijn carrière. Het Koninklijk Conservatorium is erg goed in dit verbinden van mensen. Ik ben erg gelukkig met de mensen die ik hier mag ontmoeten. Ik denk ook dat het erg belangrijk is om betrokken te zijn bij waar iedereen mee bezig is. In dit masterprogramma heerst een sterk gevoel van gemeenschap, hoewel iedereen een heel verschillende artistieke route heeft gekozen. Simpel gezegd: wat allemaal verbindt is muziek.’

Geinteresseerd? Ga naar onze 'Apply now' pagina's voor meer informatie over het Koninklijk Conservatorium en de Master New Audiences & Innovative Practice (NAIP).